Aksaray Masaj Salonu

gene bir filmin adından), hanım bedenine mal gözüyle bakarlardı. Bunlar en sahicileriydi, dans eder, konuşur, bahşiş bırakmaz, satın aldıkları şeyin kıymetini bilir, asla seçtikleri bir kadının sohbetine kapılıp gitmezlerdi. Son aşama ince bir anlamda, macera sözcüğünün ne beyan ettiğini görenler, yalnız onlardı. Maria’nın günlüğünden; âdet gördüğü için çalışamadığı bir gün: Bugün birine yaşamımı anlatmam gerekse, kendimi bağlarımsız, yürekli ve mutlu bir kadın şeklinde gösterebilirim. Dünyada bundan basitı yok: On bir dakikayı alt edebilecek biricik sözcüğü ağzıma almayayım, yeter. Ömrüm boyunca, aşkı kabul edilmiş bir tür kölelik olarak anlamış oldum. Bu bir gerçek dışı: Özgürlük, sadece aşk olduğunda var. Aksaray Masaj Salonu

Aksaray Masaj Salonu

 

Kendini kayıtsız ÅŸartsız teslim eden, kendini özgür hisseden, sınırsızca sever. Ve sınırsızca seven, kendini özgür hisseder. Ä°ÅŸte bu yüzden, yaÅŸabileceklerime, yapabileceklerime, keÅŸfedebileceklerime karşın, her ÅŸey boÅŸ. ümit ederim bu zamanlar çabuk geçer de kendimi aramaya baÅŸlayabilirim yeniden – Aksaray Masaj Salonu beni anlamış olmayan, beni incitmeyen bir adama rastlayarak. Neler saçmalıyorum ben? AÅŸkta kimse kimseyi yaralayamaz. Hepimiz kendi hissettiÄŸinden mesuldür ve bu nedenle, ötekini ayıplama hakkından yoksundur. Daha âşık olduÄŸum adamları kaybettiÄŸimde yaralanmıştım zaten. Bugün, kimsenin kimseyi kaybetmediÄŸine, çünkü kimsenin kimseye haiz olmadığına inanırım. Özgürlüğü hakikaten yaÅŸamak budur: dünyanın en önemli ÅŸeyini elinde tutmak, fakat ona haiz olmamak. Aradan üç ay daha geçti, sonbahar geldi, sonbaharla beraber de takvime iÅŸaretlenmiÅŸ olan tarih:

 

Brezilya’ya dönüş tarihinden geriye sayarak, doksanıncı gün. Her ÅŸey hem o kadar hızlı bununla beraber o denli yavaÅŸ ilerledi ki, diye düşündü Maria, ruh haline Aksaray Masaj Salonu bakılırsa zamanın iki boyutta akmış olduÄŸunı, ama her iki durumda da serüveninin sona yaklaÅŸtığını düşünerek. Bu ÅŸekilde devam edebilirdi elbet, ama gölün çevreında dolaşırken ona eÅŸlik eden, iÅŸlerin bu kadar sıradan olmadığını söyleyerek onu uyaran görünmez kadının hüzünlü gülümsemesini unutamıyordu. Bu hayatı sürdürmek için içi gitse de, yoluna çıkacak engellere ne kadar hazırlıklı olsa da, kendi kendiyle baÅŸ baÅŸa kaldığı bu aylar Maria’ya, bir noktada her ÅŸeyi bitirmek icap ettiÄŸini öğretmiÅŸti.